İşsizliğin patladığı bugünlerde kamuda çalışmak büyük bir nimet. Fakat görevim; işinden çıkartılan vatandaşın iş arama kaydını almak ve işsizlik sigortası ile ilgili işlemlerini yapmak olunca bu nimeti çok daha iyi anlayabiliyorum. Akşama kadar onlarca kişiyle karşılaşıyor ve bahsettiğim işlemlerini yapıyorum. Zaten yapım gereği insan ilişkilerinde çok rahat değilim ama böyle durumlarda çok daha temkinli, çok daha dikkatli oluyorum farkında olmadan. Acaba karşımdaki "bize iş yok bunlarda burada hiçbir iş yapmadan vakit öldürüyorlar" diye düşünürmü diye.Askerden döndüğüm zamanı çok iyi hatırlıyorum. 3-4 ay kadar bir işe girememiştim. Haber izliyorum mesela, "oh" diyorum, "adamların ne güzel işi var". Çarşıya çıkıyorsun, herkes bi iş güç peşinde. Sense amaçsızca öylece dolanıp duruyorsun... Birde kirada oturduğunu çocuklarının okula gittiğini filan işin içine katarsan. Psikolojinin bozulmaması mucize.
Gelen arkadaşlara hissettirmeye çalışıyorum tabi ama buradan bir kez daha söylemem gerekli:
* Hissettiklerinizi çok iyi anlıyorum
* Bir İŞKUR personeli olarak hayalim, iş aramak için başvuran vatandaşın önüne onlarca iş ilanını koymak ve arasından tercih yapmasını beklemek...
Allah bu zamanda kimseyi işsiz bırakmasın. Bereketli işler nasip etsin. (Amin.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder